អរិយសច្ច ឬសច្ចធម៌ គឺសំដៅទៅលើសេចក្ដីពិតរបស់អរិយបុគ្គល ឬសេចក្ដីសុខពិតឥតល្អៀង។
អរិយសច្ចមាន៤យ៉ាងគឺ៖
- ទុក្ខអរិយសច្ចគឺជាសេចក្ដីទុក្ខដែលជាការពិតរបស់មនុស្ស។ មូលហេតុដែលបង្ក ឲ្យមានទុក្ខគឺ ជាតិ ព្យាធិ ជរា និងមរណៈ។
- សមុទយអរិយសច្ច គឺមូលហេតុដែលនាំឲ្យមានទុក្ខ។ បុព្វហេតុដែលនាំឲ្យមាន ទុក្ខមាន២យ៉ាងគឺ អវិជ្ជា និងតណ្ហា។
- និរោធអរិយសច្ច គឺការរំលត់ទុក្ខ។ ដើម្បីរំលត់ទុក្ខ គេត្រូវបំបាត់ អវិជ្ជា និង តណ្ហា។
- មគ្គអរិយសច្ច គឺជាផ្លូវដើម្បីរំលត់ទុក្ខ ហើយឈានទៅដល់ព្រះនិព្វានដោយ ប្រកាន់យកនូវផ្លូវកណ្ដាលប្រកបដោយអង្គ៨គឺ សម្មាទិដ្ឋិ សម្មាសង្កប្បៈ សម្មា វាចា សម្មាកម្មន្តៈ សម្មាអាជីវៈ សម្មាវាយាមៈ សម្មាសតិ និងសម្មាសមាធិ។
គោលដៅនៃអរិយសច្ច គឺជាកុសលដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ព្រោះនាំឲ្យយើង ទទួលបាននូវភាព ស្ថិតស្ថេរ សន្តិភាព ភាពបរិសុទ្ធ និងសុភមង្គលកម្រិតខ្ពស់។ ដើម្បីសម្រេចបានសមិទ្ធ ផលទាំងនេះ ជាការចាំបាច់បំផុតមនុស្សត្រូវតែមានការសិក្សា ការប្រតិបត្តិ ការបណ្ដុះ បញ្ញា និងការយល់ដឹងល្អ និងត្រឹមត្រូវ។