មេរៀនសង្ខេប

កោសិកានៃសារពាង្គកាយមានផ្ទុកសមាសធាតុអសរីរាង្គផង និងសមាសធាតុសរីរាង្គផង ។
សមាសធាតុអសរីរាង្គ ជាសមាសធាតុដែលមិនផ្ទុកអាតូមកាបូន។ ទឹកជាសមាសធាតុដែលមានសមាមាត្រច្រើនជាងគេ ព្រោះវាមាននាទីសំខាន់ណាស់ក្នុងកោសិកា។
សមាសធាតុសរីរាង្គ ជាសមាសធាតុផ្ទុកអាតូមកាបូន។ វាមានបួនប្រភេទ គឺគ្លុយស៊ីត លីពីត ប្រូទីត និងអាស៊ីតនុយក្លេអិច ។ ក្មួយស៊ីតផ្សំឡើងដោយអាតូម កាបូនអ៊ីដ្រូសែន និងអុកស៊ីសែន។ គ្លុយស៊ីតចែកជាស្ករងាយ (ម៉ូណូសាក់ការីត) ឌីសាក់ការីតនិងប៉ូលីសាក់ការីត ។ ក្មួយស៊ីតជាប្រភពថាមពល។ គ្លយស៊ីតត្រូវបានបម្រុង ទុកក្រោមទម្រង់ជាអាមីដុង ។ សែលុយឡូសជាគ្លុយស៊ីតពិសេសមានតែចំពោះរុក្ខជាតិ។ សត្វស្តុកគ្លុយស៊ីតក្រោមទម្រង់ជាគ្លីកូសែនក្នុងថ្លើមនិងសាច់ដុំ។
លីពីតផ្សំឡើងដោយអាតូម កាបូន អីដ្រូសែន និងអុកស៊ីសែនដូចគ្លុយស៊ីតដែរ ។ វាកើតពីអាស៊ីតខ្លាញ់និងគ្លីសេរ៉ុល។ លីពីតផ្ដល់ថាមពលច្រើនជាងគ្លុយស៊ីត ។
ប្រូតេអ៊ីនផ្សំឡើងដោយអាតូម កាបូនអ៊ីដ្រូសែន អុកស៊ីសែន និង អាសូត។ អាមីណូអាស៊ីតជាម៉ូណូមែរបស់ប្រូតេអ៊ីន ។ អាមីណូអាស៊ីតភ្ជាប់គ្នាពីមួយទៅមួយដោយសារចំណងប៉ិបទីត។ ប្រូតេអ៊ីនខុសៗគា្នដោយសារចំនួន ប្រភេទ និងតំណ លំដាប់អាមីណូអាស៊ីត ។ អង់ស៊ីមជាប្រភេទប្រូតេអ៊ីនមាននាទីសំខាន់ក្នុងការជំរុញល្បឿនប្រតិកម្មគីមីផ្សេងៗក្នុងកោសិកា (ជាកតាលីករជីវៈ) ។
អាស៊ីតនុយក្លេអ៊ិចជាសមាសធាតុសំខាន់នៃជីវិត។ វាមានពេលប្រភេទគឺ AND និង ARN។