មេរៀនទី៨៖ ការអធ្យាស្រ័យ និងការសន្ដោស (មេរៀនសង្ខេប សំណួរ ចម្លើយ)

ជំពូកទី ១​ ៖ តម្លៃមនុស្ស

មេរៀនទី៨៖ ការអធ្យាស្រ័យ និងការសន្ដោស

មនុស្សម្នាក់ៗតែងមានកំហុសចៀសមិនផុតគ្រាន់តែអ្នកខ្លះខុសដោយចេតនា អ្នកខ្លះ​ខុសដោយអចេតនា ។ ចំពោះកំហុសដោយអចេតនា យើងគួរគប្បីអភ័យទោស ឬអធ្យាស្រ័យ​ឲ្យគ្នា ។ ជាទូទៅ ពេលយើងធ្វើអ្វីមួយខុស យើងតែងរករឿងដាក់កំហុសទៅអ្នកដទៃ ។ ទង្វើ​បែប​នេះ យើងនឹងក្លាយទៅជាជនរងគ្រោះ ហើយពេលដែលយើង​ស្អប់អ្នកណាម្នាក់ ទោះបី​ដោយហេតុផលអ្វីក៏ដោយ គឺយើងនេះហើយដែលជាអ្នកទទួលកាឈឺចាប់ និងអាចក្លាយទៅជា​មនុស្ស​ឯកោ គ្មានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយអ្នកដទៃ ។

មេរៀនសង្ខេប

១.និយមន័យការអធ្យាស្រ័យ និងការសន្ដោស

២.រូបភាពនៃការប្រកាន់ធម៌អធ្យាស្រ័យ និងធម៌សន្ដោស

៣. ទស្សនៈផ្សេងៗទាក់ទងនឹងធម៌អធ្យាស្រ័យ និងធម៌សន្ដោស

៤.ផលនៃការប្រកាន់ធម៌អធ្យាស្រ័យ និងធម៌សន្ដោស

សំណួរ

• តើការអធ្យាស្រ័យមានន័យដូចម្ដេច?
• តើកន្លងមកអ្នកធ្លាប់បានអធ្យាស្រ័យឲ្យអ្នកដទៃដែរឬទេ ?​ចូររៀបរាប់អំពីហេតុការណ៍​នោះ ? ប្រសិនបើ​យើង​គ្មានការអធ្យាស្រ័យទេ តើយើងនឹងជួបបញ្ហាអ្វី?
• តើការប្រកាន់ចិត្តអធ្យាស្រ័យចំពោះអ្នកដទៃ នាំមកផលប្រយោជន៍អ្វីខ្លះដល់ខ្លួនឯង គ្រួសារ និងសង្គម ?
• ដូចម្ដេចហៅថា ការសន្ដោស ?
• តើការប្រកាន់ចិត្តសន្ដោសនាំមកផលប្រយោជន៍អ្វីខ្លះដល់ខ្លួនឯង គ្រួសារ និងសង្គម?
• លោក ឡាហ្វុងតែន បានពោលថា “មនុស្សយើងអធ្យាស្រ័យឲ្យ​ខ្លួនយើង​គ្រប់កំហុស​ទាំងឡាយ ក៏ប៉ុន្តែ មិនចូលចិត្តអធ្យាស្រ័យកំហុសឲ្យអ្នកដទៃឡើយ” ។ ចូរពន្យល់​ទស្សនៈ​នេះ ព្រមទាំងលើក ឧទាហរណ៍ ជាក់ស្ដែង​ដែលកើតមាននៅក្នុងសង្គម ។