Khmerrean.com

Tel: 093 561625

Working: 8.00 AM - 5.00 PM

មតិមួយបានពោលថា "ចង់ចេះអោយសំលាប់អាចារ្យ ចង់បានផ្លែផ្កាអោយយកភ្លើងដុតគល់" ចូរពន្យល់ ។

0
​ មតិយោបល់
  • ការពិពណ៌នា
  • មាតិកា
  • មតិយោបល់
សំណេរតែងសេចក្តី

មតិមួយបានពោលថា “ចង់ចេះអោយសំលាប់អាចារ្យ ចង់បានផ្លែផ្កាអោយយកភ្លើងដុតគល់” ចូរពន្យល់ ។

សេចក្ដីអធិប្បាយ

អ្នកសិក្សា​គ្រប់រូប​តែង​តែ​ចូល​ជួប​​នឹង​គ្រូ​បា​អា​ចារ្យ​ ដើម្បី​ក្រេប​ជញ្ជក់​យក​ចំណេះ​វិជ្ជា ឯការ​ដាំ​រុក្ខ​ជាតិ​ទាំង​ឡាយ​ក៏ដូច្នោះ​ដែរ ដើម្បី​ទទួល​បាន​ផ្លែ​ផ្កា​ត្រូវ​មើល​ថែ ស្រោក​ទឹក​ដាក់​ជី។ អា​ស្រ័យ​ហេតុ​នេះ​ហើយ​ទើប​មាន​សុភា​សិតមួយ​ឃ្លា​ពោល​ថា ”ចង់ចេះអោយ​សំលាប់អាចារ្យ ចង់បាន​ផ្លែផ្កាអោយ​យក​ភ្លើង​ដុត​គល់“ ។

តើ​សុ​ភា​សិត​ខាង​លើ​មាន​អត្ថ​ន័យ​ខ្លឹម​សារ​យ៉ាង​ដូច​ម្តេច?

ដើម្បី​កុំ​អោយ​យល់​ច្រ​ឡំ​ក្នុង​ការ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​ខាង​លើ យើង​គួរ​យល់​អត្ថ​ន័យ​នៃ​ពាក្យ ”អាចារ្យ និង​ផ្លែ​ផ្កា“ ​ជា​មុន​សិន។ អាចារ្យ គឺអ្នក​បង្ហាត់​បង្រៀន ប្រៀន​ប្រ​ដៅ។ ឯពាក្យ​ ផ្លែ​ផ្កា វិញ គឺ​ផល​ដែ​ល​ទ​ទួល​​បាន​ពី​ការ​ដាំ​ដុះ​។ ប្រ​ធាន​ខាង​លើ​មាន​ន័យ​ថា ចំណេះ​ដឹង និង​បំ​និន​ល្អ​ៗ​ទាំង​ឡាយ​សុទ្ធ​សឹង​តែ ទទួល​បាន​ពី​ការ​បង្ហាត់​ បង្រៀន របស់​គ្រូ​អាចារ្យ ឯផ្លែ​ផ្កា​ទាំង​អស់ គឺទទួល​បាន​ពី​ការ​ដាំ​ដុះ និង​ការ​មើល​ថែទាំ។

ពាក្យថា ”ចង់ចេះអោយ​សំលាប់អាចារ្យ ចង់បាន​ផ្លែផ្កាអោយ​យក​ភ្លើង​ដុត​គល់“ នៅ​ទី​នេះ​បញ្ចាក់ថា សំលាប់​អា​ចារ្យ​ គឺមិនមែន​​អោយើង​សំលាប់​អាយុ​សង្ខារ​របស់​គ្រូ​អាចារ្យ ដែល​ជា​អ្នក​បង្ហាត់​បង្រៀន​នោះ​ទេ គឺ​អោយ​សំ​លាប់​ពេល​វេលា ភាព​ខ្ជិល​ច្រ​អូស សេចក្តី​ល្ងង់​ខ្លៅ និង​ការ​ងឿង​ឆ្ងល់​ផ្សេងៗ​ត្រូវ​សួរ​ដេញ​ដោល​ពី​​គ្រូ​បា​អាចារ្យទាំង​ឡាយ​នោះអោយ​បាន​ច្បាស់​លាស់ អោយ​អស់​សេច​ក្តី ប៉ុន្តែបើ​យើង​ខ្ជិល​ច្រ​អូស មិន​ចូល​ចិត្ត​ហ្វឹក​ហាត់ រៀន​សូត្រ​ស្តាប់​គ្រូ​អាចារ្យ នោះ​យើង​និង​ពុំ​មាន​ចំ​ណេះ​ដឹង អ្វី​បន្តិច​បន្តូច​ឡើយ។

ឯពាក្យ ”ចង់​បាន​ផ្លែ​ផ្កា​យក​ភ្លើង​ដុត​គល់“ វិញ​នោះ​សំ​ដៅ​លើ រុក្ខ​ជាតិ​មួយ​ចំ​នួន ដូច​ជា​ដើម​ដូង ប្រ​សិន​បើ​វា​អន់​ខ្សោយ​ក្នុង​ការ​លូត​លាស់ ឬ​គ្មាន​ផ្លែ​ផ្កា​នោះ គឺ​បណ្តាល​មក​ពី​វា​ឡើង​គល់ និង​ខ្វះ​ជីវ​ជាតិ​ផ្សេង​ៗ ដូច​នេះ​យើង​គប្បី​ប្រ​មូល​សំ​រាម កំ​ទេច​ស្លឹក​ឈើ​ស្ងួត​ៗ មក​ដាក់​ដុត​ជុំ​វិញ​គល់​របស់​វា តែ​មិន​ដុតច្រើ​ន​ ឬ យូ​ពេក​​នោះ​ទេ កាក​សំ​ណល់​ពី​ការ​ដុតគឺជា​ផេះ​ដែល​ជា​ជី សំ​រាប់​ដាក់​គ្រប់​រុក្ខ​ជាតិ។ ក្រោយ​ពេល​ដុត​ហើយ​ត្រូវ​ភ្លៀង​ធ្លាក់ ឬ​ស្រោច​ទឹក​ ធ្វើ​អោយ​ដើម​ដូង​នោះ​មាន​ផ្លែ​ផ្កា​វិញ​ជា​ប្រ​ក្រ​តី ។ ឯដើម​ឬស្សី​វិញ កាល​ណា​វា​ស្មោគ ក្រិន​ មិន​មាន​ដើម​ធំ មាន​តែ​ដើម​តូចៗ ដែល​ជា​ហេតុ​បាត់​បង់​ប្រ​យោ​ជន៍ និង​តម្រូវ​ការ​ប្រើ​ប្រាស​របស់​មនុស្សនោះ​ ដើម្បី​ទទួល​បាន​ដើម​ឬស្សី​ធំៗ សំ​រាប់​បំ​ពេញ​តម្រូវ​ការ​ជា​ប្រ​យោន៍ យើង​គប្បី​យក​ភ្លើង​ដុត​​រហូត​ដល់​ឆេះ​អស់​ឬស្សី​ទាំង​គុម្ព​ ហើយ​ការ​ដុះ​បែប​នេះ មិន​មែន​ជា​ការ​បំ​ផ្លិច​បំ​ផ្លាញ​នោះ​ទេ គល់​ឬស្សី​ទាំង​នោះ​និង​ដុះ​ជា​ទំ​ពាំង​ធំៗ ជា​ច្រើន​មក​វិញ ក្រោយ​ពេល​ភ្លៀង​ធ្លាក់​ក្នុង​រដូវ​វស្សា​ ដូច​នេះ​ការ​ដុត​គល់​ពិត​ជា​បាន​ទទួល​ផ្លែ​ផ្កា​ពិត​មែន។

រី​ពាក្យ​ថា ចង់​ចេះ​អោយ​សំ​លាប់​អាចារ្យ​ ក្នុង​ន័យ​ធៀប​វិញគឺ សំ​ដៅ​លើ​ការ​ខិត​ខំ​តស៊ូព្យា​យាម​សិក្សា​រៀន​សូត្រ​ជំ​នះ​នូវ​ភាព​លំ​បាក​ និង​ជំ​នះ​លើ​កិច្ច​ការ​ទាំង​ឡាយ​ដែល​គ្រូ​អាចារ្យ​បាន​ដាក់​អោយ ហើយ​ទទួល​នូវ​ចំ​នេះ​វិជ្ជា​យ៉ាង​ពិត​​ ​​​ប្រា​កដ នេះ​ហើយ​គឺ​សំ​លាប់​អាចារ្យ ចំ​ណែក​ពាក្យ យក​ភ្លើង​ដុត​គល់ វិញគឺ​សំ​ដៅ​លើ​ការ​ដាំ​ដុះដំ​ណាំបន្លែ​បង្កា​គ្រប់​ប្រ​ភេទ បើ​ចង់​បាន​ផល​ល្អ​ច្រើន​អ្នក​ដាំ​គប្បី​មើល​ថែ​គល់ ដោយ​ជ្រោយ​ដី​ស្រោច​ទឹក​ដាក់​ជី ទើប​ដំ​ណាំ​ទាំង​ឡាយ​នោះ លូត​លាស់​និង​ធំ​ធាត់​ឆាប់​រហ័ស ហើយ​ផ្តល់​នូវ​ផល​ប្រ​យោជន៍ ជា​ផ្លែ​ផ្កា​យ៉ា​ង​ច្រើន​សន្ធឹក​សន្ធាប់។ បើ​ដាំ​ដំណាំ​ហើយ តែ​បែ​ជា​ខ្ជិល​ច្រ​អូស មិន​មើល​ថែ​ដំ​ណាំ​ទាំង​នោះ វា​និង​អាច​ងាប់​បាត់​ជា​អសា​បង់ ធ្វើ​អោយ​យើង​ខាត​បង់​ពេល​វេលា និង​ដើម​ទុន។ ដូច​នេះ​ក្នុង​ការ​ដាំ​ដំ​ណាំ គឺ​ត្រូវ​តែ​មាន​ការ​មើល​ថែ​ជា​ដាច់​ខាត ទើប​អាច​ទទួល​បាន​ផល​ជា​ផ្លែ​ផ្កាបាន។

​ជាក់​ស្តែង​ក្នុង​ប្រ​វត្តិ​សាស្រ្ត​ខ្មែរ បាន​បញ្ជាក់​ប្រាប់​ថា ព្រះ​នាង​ឥន្រ្ទ​ទេវី និង​សម្តេច​ព្រះ​សង្ឃរាជ​ជូន​ណាត ដោយ​ការ​ចូល​ចិត្ត​សិក្សា​រៀន​សូត្រ ពី​គ្រូ​អាចារ្យ​ធ្វើ​អោយ​ព្រះ​អង្គ​ទាំង​ពីរអង្គ ទទួល​បាន​ចំ​ណេះ​ដឹង​យ៉ាង​ខ្ពង់​ខ្ពស់ ជា​ទី​បំ​ផុត។ ឯប្រ​ជា​កសិករ​ទាំង​អស់​ ដោយ​ការ​ឧស្សាហ៍​ព្យា​យាម​ដាំ​ដុះ​ និង​ធ្វើ​ស្រែ​ចំ​ការ ហើយ​ថែម​ទាំ​ងការ​ព្យា​យាម​មើល​ថែទាំ​ដំ​ណាំ​ទាំង​ឡាយនោះ ធ្វើ​អោយ​ពួក​គាត់ទទួល​បាន​នូវ​ភោគ​ផល​យ៉ាង​ច្រើន​សន្ធឹក​សន្ធាប់សំ​រាប់​ផ្គត់​ផ្គង់​ជីវ​ភាព​រស់​នៅ​ក្នុង​ជីវ​ភាព​គ្រួសារ។ ដូច្នេះ​បើ​ចង់​បាន​ចំ​ណេះ​ដឹង​ គ្រប់​អ្នក​សិក្សា​ទាំង​អស់​គប្បី​ចូល​ជិត​គ្រូបា​អាចារ្យ ដើម្បី​សាក់​សួរ​ សិក្សារៀន​សូត្រ អោយ​បាន​ច្បាស់​លាស់។ អ្នក​ដាំ​ដុះ​វិញ​គប្បី​ថែ​រក្សា គល់​ដំ​ណាំ​ទាំង​នោះទើប​ទទួល​បាន​ផ្លែ​ផ្កា។

សរុប​សេចក្តី​មក ការ​រៀន​សូត្រ​ពីគ្រូ​អាចារ្យ ធ្វើ​អោយ​យើង​មាន​ចំ​ណេះ​ដឹង​ ហើយ​ការ​ចេះ​ដាំ​ និង​ចេះ​ថែ​រក្សា​ដំ​ណាំធ្វើ​អោយ​យើង​ទទួល​បាន​ផល​ជា​ផ្លែ​ផ្កា។

ឆ្លង​តាម​​ការ​បកស្រាយ​ខាង​លើ ប្រ​ធាន​បទ​នេះ​ពិត​ជា​មាន​អត្ថ​ន័យ​ខ្លឹម​សារ ត្រឹម​ត្រូវ​សំ​រាប់​អប់​រំទូន្មាន ប្រៀន​ប្រ​ដៅ កូន​ចៅ​អោយ​មាន​ចរិត​ឧស្សាហ៍​ព្យាយាម រៀន​សូត្រ និង​ចេះ​ធ្វើ​ការ​ងារ​ដាំ​ដុះ​ផ្សេង​ៗ។ ដូចនេះ​កុល​បុត្រ​កុល​ធី​តា​ទាំង​ឡាយ គប្បី​ប្រឹង​ប្រែង​រៀន​សូត្រ ត្រង់​ត្រាប់​ស្តាប់គ្រូ​ពន្យល់ នែនាំ ដើម្បី​ទទួល​បាន​ផល​ប្រ​យោជន៍​ ជា​ទី​គាប់​ចិត្ត៕

Share
ព័ត៌មានអំពីវគ្គសិក្សា
មេរៀន 1