១-ប្រភេទផ្សេងៗនៃស៊ីមណូស្ពែម

ស៊ីមណូស្ពែមជារុក្ខជាតិមានគ្រាប់ដែលមានគ្មានសំបកការពារពីខាងក្រៅទេគឺជារុក្ខជាតិមានគ្រាប់ននល។ រុក្ខជាតិស៊ីមណូស្ពែមជារុក្ខជាតិមានគ្រាប់ទី១មុនរុក្ខជាតិអង់ស្យូស្ពែមគឺ វាកើតមានឡើងនៅលើផែនដីនៅក្នុងពាក់កណ្ដាលស័កទី១ ក្នុងសម័យកាលស៊ីលុយរ្យាង និងដេវ៉ូញាង តែវាសម្បូរនៅក្នុងពាក់កណ្តាលស័កទី ២ ដែលមានរហូតដល់ ២០០០០ប្រភេទ។ នៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះមានរុក្ខជាតិស៊ីមណូស្ពែមចំនួន៤ក្រុមគឺ ប្រង់ កូនីភែ គីងកូ និងស៊ីណែតូភីត។

១.១. ប្រង់

វាមានដើមកំណើតតាំងពីប្រហែល ១៧៥ លានឆ្នាំមុន ហើយវាជាប្រភេទដែលមានច្រើនជាងគេ និងមានដុះនៅតាមតំបន់ ត្រូពិច និងក្បែរត្រូពិច។ ដើមរបស់វាមានលក្ខណៈដូចជាដើមត្នោតដែលមានស្លឹកផ្ដុំគ្នានៅកំពូលខាងចុង ហើយវាផលិតកោន ដែលមានរាងដូចបាលនៅពេលដែលកោនវាធំ។

១.២. កូនីភែ

វាជារុក្ខជាតិស៊ីមណូស្ពែមដែលមានក្រុមច្រើនជាងគេ ហើយស្លឹកវាមានរាងដូចជាម្ជុល (ស្រស់) ដែលជាលក្ខណៈជួយ បង្ការដល់ការបាត់បង់ទឹកធ្វើឲ្យរុក្ខជាតិអាចបន្ស៊ាំនឹងអាកាសធាតុស្ងួតបានហើយជាទូទៅស្លឹករបស់វាតែងមានពណ៌បៃតង ពេញមួយឆ្នាំ។ ជាទូទៅវាអាចរស់នៅបានពី២ឆ្នាំទៅ១៤ឆ្នាំ ហើយគ្រាប់របស់វាជាអាហារដ៏សំខាន់សម្រាប់សត្វកកេរ និងបក្សីមួយចំនួន។

១.៣. គីងកូ

វាមានដើមកំណើតតាំងពីរាប់រយលាន់ឆ្នាំមុនម្លេះ តែសព្វថ្ងៃនេះមាននៅសល់តែ១ប្រភេទប៉ុណ្ណោះ ហើយវាមាននៅតែ ក្នុងប្រទេសមួយចំនួនដូចជាប្រទេសចិន ជប៉ុន និងកូរ៉េជាដើម។ ជាធម្មតាគេដាំវានៅក្នុងសួនច្បារ ឬនៅតាមដងផ្លូវក្នុងទីក្រុង ព្រោះវាធន់នឹងកង្វក់បរិយាកាសបាន។

១.៤. ស៊ីណែតូភីត

វាជារុក្ខជាតិដែលដុះនៅតាមតំបន់វាលខ្សាច់ដែលមានអាកាសធាតុក្តៅ និង

ក្នុងតំបន់ត្រូពិចដែលមានភ្លៀង ហើយពួក វាមួយចំនួនជាដើមឈើ ចុល្លព្រឹក្សសម្រាប់លំអរ និងខ្លះទៀតជាវល្លិ ហើយវាអាចរស់បានជាងមួយពាន់ឆ្នាំ។