មេរៀនទី១៖ ច្បាប់តំណពូជ (មេរៀនសង្ខេប)

• តំណពូជ ជាការបញ្ជូនលក្ខណៈពីមេបាទៅសណ្ដានក្រោយផ្នែកមួយនៃជីវវិទ្យាដែលសិក្សាអំពីតំណពូជហៅថា សេនេទិច។
• ម៉ង់ដែលធ្វើការបង្កាត់សណ្ដែកព័រការពិសោធន៍របស់គាត់មាន ៣ ដំណាក់គឺ:

ទី១ គាត់ទុករុក្ខជាតិធ្វើស្វ័យបង្កកំណើត ៣ ទៅ ៤ ជំនាន់ដើម្បីឲ្យបានពូជសុទ្ធ។

ទី២ គាត់ធ្វើការបង្កាត់រុក្ខជាតិមេបាពូជសុទ្ធដើម្បីឲ្យបានអ៊ីប្រ៊ីតជំនាន់ទី១ (F1)

ទី៣ គាត់ទុកអ៊ីប្រ៊ីតជំនាន់ទី១ ធ្វើស្វ័យបង្កកំណើតម៉ង់ដែលតាមដានពិនិត្យសមិទ្ធផលនៃការបង្កាត់ គាត់រាប់រុក្ខជាតិកូនហើយធ្វើផលធៀតាមគណិតវិទ្យា។

• ម៉ង់ដែលសន្និដ្ឋានថាលក្ខណៈប្រសព្វភាវរសកំណត់ដោយកត្តាតំណពូជដែលសព្វថ្ងៃគេហៅថា សែន ។ អាឡែនជារូបរាងផ្សេងៗនៃសែនមួយ។
• ម៉ូណូអ៊ីប្រ៊ីឌីស ជាការបង្កាត់មេបាខុសគ្នាដោយលក្ខណៈតែម្យ៉ាង។
• ច្បាប់ឯកសណ្ឋានភាពនៃអ៊ីប្រ៊ីតជំនាន់ទី ១(F1) បើមេបាជាពូជសុទ្ធអ៊ីប្រ៊ីតជំនាន់ទី១ មានលក្ខណៈដូចគ្នាទាំងអស់។
• នៅជំនាន់ទី២(F2) មានលក្ខណៈអន់លេចឡើងលាយឡំនឹងលក្ខណៈលុបក្នុងសមាមាត្រ ៣.១។
• នៅក្នុងកោសិកានៃសារពាង្គកាយលក្ខណៈមួយកំណត់ដោយអាឡែលពីរបែបដែលស្ថិតនៅលើក្រូម៉ូសូមអូម៉ូឡូកមួយគូ។
• ច្បាប់ការផ្ដាច់ចេញនៃគូអាឡែលនៅពេលកំណកាម៉ែតគូអាឡែលផ្ដាច់ចេញពីរគ្នាកាម៉ែតទទួលបានអាឡែលតែមួយក្នុងចំណោមអាឡែលមួយគូ។
• ការបង្កាត់តែសជាការបង្កាត់ឯកត្តមានលក្ខណៈអន់ជាមួយឯកត្តៈមានលក្ខណៈលុបដើម្បីរកសេណូទីបនៃឯកត្តៈមានលក្ខណៈលោកនោះច្បាប់នៃការបង្កើតផ្ដាច់ចេញដោយឯករាជ្យនៃគូលក្ខណៈ។
• បើមេបាជាពូជសុទ្ធខុសគ្នាដោយលក្ខណៈពីរយ៉ាងនៅជំនាន់ទី២ មានផេណូទីប៤ យ៉ាងក្នុងសមាមាត្រ ៩.៣.៣.១ ដែលក្នុងនោះមានពេលលោកទេសបន្សំថ្មីពីខុសគ្នាពីមេបា។
• ពហុអាឡែល ជាសភាពសែនមួយដែលមានអាឡែលលើសពីពីរ។
• ពហុអាឡែល ជាតំណពូជនៃលក្ខណៈមួយដែលកំណត់ដោយសែន១ក្រុម។